Op 11 februari van dit jaar stierf Mar Addai II, de patriarch van de zogenaamde Oude Kerk van het Oosten. Deze kleine kerkgemeenschap, vooral aanwezig in Irak en Syrië en in de diaspora, is een afsplitsing van de Assyrische Kerk. De splitsing had plaats in 1964, toen de Assyrische Kerk, waarvan het centrum in die periode in Chicago was, de Gregoriaanse kalender invoerde. Andere meer persoonlijke motieven en tribale reacties speelden eveneens een rol. Hoewel er in het verleden al verschillende pogingen gedaan zijn om tot een hereniging te komen, leek het overlijden van Mar Addai nieuwe kansen te bieden. Verschillende consultaties hebben inmiddels plaatsgevonden, maar op het moment van het schrijven van deze bijdrage is duidelijk dat de Oude Kerk van Het Oosten een eigen patriarch kiest.
Een hereniging is zeer wenselijk: beide kerken zijn namelijk zeer klein. De Assyrische Kerk telt wereldwijd ongeveer 400.000 leden; de Oude Kerk van het Oosten naar schatting 70.000. Samen vertegenwoordigen deze kerken een originele vorm van christendom: de Oost-Syrische traditie, met een uitgesproken christologische signatuur (in het verleden wel aangeduid als nestoriaans, een term die tegenwoordig wordt vermeden) en een bijzondere liturgie, meestal gevierd in het Syrisch, gedeeltelijk aanleunend bij de Joodse synagoge.
Openingsfoto ©Alanzo, Wikimedia Commons.
