Uit cijfers van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap blijkt dat Nederland in 2014 nog ongeveer 190.000 orthodoxe gelovigen telde, maar dat dit aantal in 2021 al was gestegen tot ruim 250.000, zo meldt de NOS. Deze groei gaat gepaard met een opvallende toename van jongeren binnen de orthodoxe kerken in Nederland, een ontwikkeling waar steeds vaker over wordt gesproken. Zelf ben ik (24) en parochiaan bij de orthodoxe Heilige Nikolaas van Myra-parochie in Amsterdam. Een jaar geleden ben ik hier als nieuwkomer warm verwelkomd en omarmd door de gemeenschap, sinds dien voelt het voor mij als een tweede thuis. Een plek waar ik God kan prijzen voor de wonderen die hij verricht in mijn leven en hem kan dienen door simpelweg deel uit te maken van de parochie.
Ik kom regelmatig naar de kerk met de intentie om getransformeerd en versterkt de deur uit te gaan. Dit doe ik onder andere door deel te nemen aan de heilige sacramenten, zoals de biecht, de communie en de eucharistie. De eucharistie vind ik het meest bijzonder. Het vormt het middelpunt van het leven van de kerk. Alles binnen de kerk leidt naar de eucharistie, en alles vloeit eruit voort. De gemeenschap komt hierbij samen om als geheel voor elkaar en voor de wereld te bidden.
Een andere manier is door een actieve rol te spelen in het bij elkaar brengen van de gemeenschap, zodat mensen elkaar beter leren kennen en zich met elkaar kunnen verbinden. Om dit waar te maken hebben een aantal jongeren van de parochie in september het initiatief genomen om een maandelijkse bijeenkomst te organiseren, de jongerenbijeenkomst. Deze bijeenkomsten bieden hen de mogelijkheid om ervaringen te delen en relaties op te bouwen met leeftijdsgenoten die dezelfde interesse in het geloof hebben of deze aan het verkennen zijn. Dit is dus niet hetzelfde als een catechese of zondagschool waarbij het hoofddoel leren is over het geloof. Het is toegankelijk voor iedereen tussen de 15 en 35 jaar en vindt plaats na de zondagdienst in de koffiekamer van de kerk. Niet alleen leden van de kerk maar ook jonge geïnteresseerden en zoekenden zijn hier van harte welkom. Het blijft voor mij bijzonder om te zien dat er telkens weer nieuwe mensen met verschillende verhalen de bijeenkomsten komen bijwonen, waarvan ik de overgrote meerderheid daarna weer zie terugkomen.
Max Berendsen (27) is een mede-parochiaan en hielp bij het oprichten van de jongerenbijeenkomst. Hij omschrijft de rol van de jongerenbijeenkomst als volgt:
‘Met onze bijeenkomsten proberen we misverstanden over het geloof tegen te gaan: jongeren leren over een authentiek en levend geloof door direct in contact te komen met de priesters. Elke bijeenkomst wordt geleid door een priester, die spreekt over een thema met betrekking tot het orthodox-christelijke geloof dat die maand centraal staat. Op deze manier worden jongeren niet overgelaten aan de grillen van zogeheten “cybermonniken” en andere twijfelachtige individuen die op het internet het orthodoxe christendom claimen te vertegenwoordigen. Helaas hebben deze individuen een andere agenda en hanteren zij een houding tegenover andersdenkenden die noch orthodox, noch in brede zin christelijk te noemen is.’
Afgelopen zondag startten we met een gezellige lunch, waarbij we genoten van een warme kom curry met rijst en een verse groentesalade. Vervolgens gingen we door naar het educatieve gedeelte van de middag. Priester Hildo Bos sprak over het onderwerp omgang met familie, relaties en vriendschappen als een orthodoxe christen.
Wat mij het meest is bijgebleven is het besef dat we als mensen allemaal dezelfde uitdagingen tegenkomen in onze relaties, ongeacht de aard ervan. Of het nu gaat om familie- , vriendschaps- of romantische banden, we worstelen allemaal met thema’s zoals het tonen van liefde, het vergeven van elkaars fouten en het omgaan met meningsverschillen.
Tijdens de lezing werd het me duidelijk hoe deze uitdagingen binnen een orthodox-christelijke perspectief kunnen worden benaderd. Hij sprak over de manier waarop liefde niet alleen een gevoel is, maar vooral een bewuste keuze en toewijding aan de ander. Liefde betekent niet alleen het waarderen van iemands mooie kanten, maar ook geduldig en begripvol blijven in moeilijke tijden.
Ook vergeving kwam aan bod als een essentieel aspect van elke relatie. Vader Hildo benadrukte dat vergeven niet betekent dat je fouten goedpraat, maar dat je jezelf bevrijdt van de last van wrok en bitterheid. Dit sloot mooi aan bij de gedachte dat vergeving uiteindelijk niet alleen een geschenk is aan de ander, maar vooral aan jezelf.
Een ander belangrijk punt was hoe we als orthodoxe christenen omgaan met mensen waarmee we het niet eens zijn. In een tijd waarin polarisatie steeds vaker voorkomt, is het volgens vader Hildo essentieel om nederigheid en respect te behouden. Het is menselijk om meningsverschillen te hebben, maar hoe we ermee omgaan bepaalt de kracht van onze relaties.
De inzichten uit deze bijeenkomst toonden aan hoe deze tijdloze waarden een rol spelen in onze dagelijkse relaties. Dit soort gesprekken en ontmoetingen versterken niet alleen onze persoonlijke geloofsbeleving, maar ook de band binnen de gemeenschap. Deze bijeenkomsten laten zien dat de orthodoxe gemeenschap in Nederland niet alleen groeit in aantal, maar ook in verbondenheid en betrokkenheid. Door samen te leren, te bidden en te reflecteren, bouwen de jongeren niet alleen aan hun eigen spirituele ontwikkeling, maar ook aan een hechte en ondersteunende gemeenschap.
